GELMEYECEK O YAR!
Her gece bekledim seni pencere önlerinde
Yetmedi ayazlarda kaldým gelirsin diye
Çetin yollarý aþýndýrdým
Dizlerimde derman kalýncaya dek
Kaldýrýmlarda yatýp kalktým
Parklarda gözü yaþlý dolaþtým durdum
Gelmedin!
Bilmiyorum kaç mevsim geçti sensiz
Kaç bahar çiçekler açýp soldu
Sevdim iþte gelmeyeceðini bile bile
Sende haklýsýn kendince
Özgürlüðün elinden alýnýnca
Sen buna ister alýn yazýsý, ister kader de
Umutlarým her gece tükense de
Her sabah tazelenir güne baþlarken
Gittim gizemli bahçemize çay içmeye
Her an yanýmda olacaksýn diye
Heyecan dolu bakýþlar kapýda kaldý
Ama sen yine gelmedin
Yaralý gönlü yerden yere vurdum kahýrdan
Ya sen öldün ya da ben dünyadan göç ettim
Vurdum sazýma bitmeyen aðýtlarý
Doldurdum aþký kadehlerime
Delice baðýrdým mavisiz gökyüzüne
Sustum, vazodaki mavi güle aðladým
Çal kemancý; o hayýrsýz yâr gelmeyecek
Sýzýlarým bir ömür dinmeyecek..
Zafer Direniþ
...
O yâr gelmeyecek 🙁
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.