MÜNAFIK DİYOR
Münafýk olanlar vermiþ diz dize
Ýlk önce gýybetle baþlarlar söze
Dedi kodu edep dostluklar bozar
Ýþte dinim buna münafýk diyor
Gýybet sakýz olmuþ girmiþ aðzýna
Utanmadan atýp tutuyor yine
Aralarý bozup çýkar meydana
Ýþte dinim buna münafýk diyor
Kýybet ölü eti yemek bilmiyor
Biliyor da belki de hoþlanýyor
Ýnsanlýktan nasibini almýyor
Ýþte dinim buna münafýk diyor
Ýslam kispesini giymiþ geziyor
Ýnsanlarýn kuyusunu kazýyor
Ýftira atarak söz gezdiriyor
Ýþte dinim buna münafýk diyor
Ýki yüzlü olmuþ düþmüþ ortaya
Utanmaz arlanmaz ne desem sana
Dost gibi görünür bakmaz arkaya
Ýþte dinim buna münafýk diyor
Söz verince asla sözünde durmaz
Yalancýsýn desen yüzü kýzarmaz
Dürüstlük yönünde hiç iþi olmaz
Ýþte dinim buna münafýk diyor
Eðer sýr verirsen sýrý saklamaz
Alýr amanatý geride vermez
Dolandýrýr da vicdaný sýzlamaz
Ýþte dinim buna münafýk diyor :
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevrettin uludağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.