YAVRUM
Sen üzülme gül, oyna, neþeyle yaþa,
Çiçeðimsin, rengin solmasýn boþa,
Allah rýzkýný gönderir kurda, kuþa,
Sonsuz neþeyle yaþamana bak, yavrum.
Hakk’ý bil, yaratýlaný azarlama,
Gösteriþ olsun diye de hiç aðlama,
Arkamdan küfrettirme, garip anama,
Sonra hakkým helâl etmem, yavrum.
Kadere razý ol, mal için hýrslanma,
Sultanlar ne götürmüþ, sen tasalanma,
Arada sýrada uðra mezarýma,
Belki ibret alýr da dönersin, yavrum.
Yaratana kul ol, zorlanmazsýn rýzka,
Yeter sana naylon ayakkabý, hýrka,
Düþersen veren olmaz ki, sana arka,
Hesaplý git, nasihatim dinle, yavrum.
Dürüstlük yeter sana sermaye için,
Üstüne bassalar, insanlarla geçin,
Nankördür, dostu düþmaný iyi seçin,
Allah’ý bilmeyen seni bilmez yavrum.
2/3/2001
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.