Gün Akşam Oldu
Þu ruhumu kana boyadý yine
Dýþarýda bahar var, daðda kar durur
Kan bulaþmýþ gibi gülün rengine
Gül dalda kýrmýzý gül açar durur..
Gül açtýkça beni tutuyor bir kan
Yak þu küllerimi daðlara savur
Bakma ne olur el gibi uzaktan
Beni vuracaksan kurþun alda vur..
Bu gün yere inmiþ gibi gökyüzü
Gör havada nasýl uçar turnalar
Þaþýrmýþ mevsimler baharý güzü
Þu yarama neþter vurup sarsalar
Bir sessizlik çöker, þu gül solunca
Kalem seni yazar durur, her satýr
Çek þu perdeleri akþam olunca
Þarkýlar türküler seni anlatýr..
Bir kuþ gördüm bu gün kanadý kýrýk
Gel beni bir çýkmaz sokakta ara
Zor geliyor böyle yaþamak artýk
Sor birde kanadý kýrýk kuþlara..
Ne olur gül, bakýp durma el gibi
Bir gün þu ölümüm elinden olur
Yanar bu gün her þey bir ateþ rengi
Dalda bir gül açar içim burkulur..
Sanma kýrmýzý gül denizler ölü
Azýnca sahile dalgalar vurur
Beni yaralayan hep þu Nargülü
Kan gibidir rengi ah, açar durur..
Gün batarken þu ufuklar yanar
Ne olur kýrmýzý güller açma gül
Gülü görünce hep, þu yaram kanar
Yaralýyým þu derdimi açma gül
Benim rüyalarým karma karýþýk
Geceleri senin uykun derindir
Gönül pencereme düþen bir ýþýk
Her gece tüllenen þu düþlerindir
Gökte yalnýz gezen yýldýzlara bak
Saat on ikidir lambayý söndür
Korkuyorum;bir gün saat duracak
Ýstiyorsan beni diyar,diyar sür..
Geceleri alev, alev yükselir
Bir ateþ tutuþur savurur külü
Hele þu rüyana uyu kim gelir
Senide yakar bu ateþ Nargülü..
Gün akþam oldu bak, kýrmýzý gül
Ömür dediðin gün, gün azalýyor
Sil þu gözyaþýný aðlama hiç gül
Toprak altýnda her þey sýr kalýyor..
Masal anlat bana þarkýlar söyle
Kollarýna al beni, sar dururum
Kýrmýzý gül bana ne oldu böyle
Her akþam teselli arar dururum...
Ýlhan Yüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.