Varsayım
Kýrýlýyorum, o halde varým,
Felsefe yapmýyorum caným,
Gerçi felsefe dediðimiz de,
Uçsuz bucaksýz bir varsayým.
Mesela ben hep haksýz olaným,
Ýstisnasýz suçlu tarafým,
Çokça saf oldukça duygusalým,
Hep pozitif düþünen bir aptalým.
Oysa karamsar olmak vardý,
Hiç kimseye güven duymamak,
Ýzi kalan çamurlar atmak,
Suçu hep baþkasýnda aramak,
Söyle bana bilge eflatun,
Sence hep haksýz olunur mu?
Haklý olaný felsefede aramak,
Sence ne kadar doðru?
Sana katýlýyorum saygý deðer eflatun,
Beni haksýz yere suçlayanlara,
Bir cevap hakkým olduðunu düþünüyorum,
Lakin anlatmaya üþeniyorum
Buna deðer varlýklar olduklarýný sanmýyorum,
Þimdi ben egoist mi oluyorum,
Onu da bilmiyorum,
Neyse ki bunlar birer varsayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.