Bahtını kış ayazında gören kadın

sesli düþünüyorum...!

sesim sesine deðmediðinde
sözlerimi sadece bir þiirde

bir türkü eþliðinde
yüreðin umudunu kestiðinde

bir bak...!
gözlerin ufku tararken
bulutlar beni resmeder görmezmisin...?

bir iþit...!
kulaklarýna fýsýldayan rüzgarý
verdiðim sözleri hatýrlatýr
duymazmýsýn...?

güneþe söyle...!

bahtýný kýþ ayazýnda gören kadýn

pencere aralýðýndan sýzsýn
buz kesen yüreðini benle ýsýtsýn

çünkü ben
her yeni doðan umutta yeþeren
her seferden zaferle dönen

her seferimin zaferini
senin yüreðinde gören

ölmüþ çiçeklerde
tekrar tekrar sana
geri dönen bir tek benim

çünkü
seni kýþtan çýkarýp bahara
yalnýzca ben gülümsetirim
bilmezmisin...?

Sosyal Medyada Paylaşın: