İNLEYEN NAĞMELER...

Uzunca düþündü mýzrap, vurdu sazýn bâm teline;
Sýraya girdi notalar, kanatlanýp uçtu esler...
Majör, minör gamlar hepten kapýldý moda seline;
Coþtu karmaþýk duygular, yankýlandý cýrlak sesler...

Aranmaz nicelik özde, sayýlýr nitelik sözde;
Bütünlüðü söz ve özün mutlak üslûbunu besler...
Güfte, beste derken eser deðerler kendini gözde;
Koþar, coþar ve çaðýldar semaya yükselen sesler...

Algýlanýr göz nuru ve alýn teri emeðinde;
Saygý duyar buna elbet tüm beyinler ve yürekler...
Kaygýlanma deli gönül, göz yok senin yemeðinde;
Görür, duyar, bilir elbet Yaradan, tutar dilekler...

Olmayasýn pek alýngan, su serpesin yüreðine;
Yeter bin bir dert herkese, üflenir hüzünle neyler...
Yaprak dökümünü bekler göçmeye öz yöresine;
Onmaz hiçbir art niyetli, baki kalýr bütün sesler...

18.08.2008
Sosyal Medyada Paylaşın: