Yillar sonra yolda gördüm,
Canyoldasim,arkadasimi.
Gözlerinin alti morarmis,
Saclari zamansiz agarmisti.
Oysa,
Zeytin gözleri,
Kömür gibi saclariyla
Zamaninda okulda nam salmisti.
Önce bana söyle bir bakti.
Belki eski günlere daldi.
Yanimda cocuklarimi görünce
Sasirdi , bakti uzun uzun bakti.
Konusmak istedim onunla.
Sarilmak
Doyasiya öpmek.
Cünkü
O
Okul koridorlarinda
Simitimi paylastigim
Canyoldasim,arkadasimdi.
Günlerce hep onu düsündüm.
Nerde?Ne yapiyor?Nasil bulurum?
Sonra bir gün
Bir gazetede okudum.
Baslik aynen söyleydi;
"Yazik oldu genc Konsamatrise"diye.
Cünkü liseli arkadasim,
Canyoldasim,
Asmisti yorgun bedenini acimasizca bir iPE...
Selda Ucar
Asiperi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.