Vazgeçmedim Hiç Senden
Acýmadan býraktýn, beni bu evde
Bende ah ettim bilerek, sen giderken
Bak þimdi buldum seni, çamurlu yerde
Resmen bir dilenci gibi, yalvarýrken
Dýþarýda kalmýþsýn iþte, güzelim
Bu buz gibi soðuk, kara kýþ gününde
Hadi düþ önüme, yuvaya gidelim
Yalvartma beni, bu milletin önünde
Bana yýllar boyu, can siper oldun yar
Bu üstümde baþýmda, çok emeðin var
Kalk gidelim, soðuktan olmuþ yüzün nar
Benim gönlümde hala, özel yerin var
Yokluðunda bu dünya, bana geldi dar
Aþýðým sana, vazgeçmedim hiç senden
Tadým tuzum kalmadý, yanýyor zar
Koþarak kaçtýðýndan beri, bu evden
Sen arkana bile, bakmadan gidince
Merakýmdan öldüm, öldüm de dirildim
Sýcacýk yuvana, geri dönmeyince
Kahrýmdan bin kez, ufaldým da ezildim
Bu hayat bana, zindandan beter oldu
Hep siyah beyaz geçti, benim günlerim
Kara gözlerim, kanlý yaþlarla doldu
Aklýma gelince, neþeli dünlerim
Güzel kokun tuttu, durmadan burnumda
Senin yokluðunu, derinden hissettim
Kahrettim, niye yoksun diye koynumda
Yokluðunda bilsen, ne çileler çektim
Yas tutarak geçti, zavallýcýk ömrüm
Sen el deðmemiþ, bir çiçeksin gözümde
Kalk gidelim evimize, sarý gülüm
Zehir olmasýn bana, öbür günümde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.