En içten yaþananlar deðil mi
Ýnsaný var eden,
Canýný yakan,
Ýnce yerinden yaralayan
Sevgi ile baðlanmak deðil mi
En derinden;
Caný yanmýþlýðý terk edilmiþliðin
Bir þekilde
Feveraný deðil midir
Dilde naðme ile devinen
Yakar elbet!
Canýný da yakar, hayallerini de!
Film deðil bu
Acýklý bir þarký ya da þiir;
Hiç deðil!
Nefes almak kadar gerçek;
Yaþamýn ta kendisi...
Yoldur çoðu zaman
Gitmek zorunda olduðumuz,
Kimi zaman kalabalýðýn tam ortasýnda;
Yalnýz...
Kimi zaman
Fýrtýnalý gecelerde
þimþekler saplanýr bedenimize
delik deþik oluruz
çaresizlik denizinde
Aradýðýmýz ama yok saydýklarýmýz,
Acabalara takýlýp;
Yaþamdan ertelediklerimiz
Bulutlara takýlýp giderken
Biliriz aslýnda
Biliriz de en son biz farkýna varýrýz
Nasýlsa!
Eskiyen taþlarla birlikte,
Yaþlanan hayatýn,
En son kilometresine gelindiðini
Bir þekilde!
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Düet can cana Tablo "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Özlemim Körebe Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi