gidiş...

nedeni var mýydý
nedensiz miydi

gidiþin...

saat týkýr mýkýr ilerlerken
geri dönüþü
yoktu yolculuðunun,
akreple yelkovanýn...

ezbere yaþdýðýmýz bir hayat senle
bitti,
bitiyor...

yorgun savaþçýyým,
devrik cümlelerimde,
o kadar yücesinki
içimde,
senlerde kayboluyorum,
adýnýn hecesinde...

sen diyorum,
yokluðuna tökezliyorum...
yolsuzluk gibi,

derinlerde bir yerde kederliðime saplanýyorum
a on yorumsuzlanýyor hayat...
ellerim boþlukta,
öylece...

ama benki varým,
sen içimdesin...

bunu bilebilirmisin...
?????


Sosyal Medyada Paylaşın: