Yenilmiş Adam
YENÝLMÝÞ ADAM
Bir köþe baþýnda, karþýlaþtýðýn an
Yaðmur sularý gibi, aksa da zaman
Tükenmiþtir günleri, gidecek heran
O benim o, kadere yenilmiþ adam
Gezer köþe bucak, nedenini sorma
Selamýný ver de merhabaya durma
Saç sakala karýþmýþ, býyýðý burma
O benim o, kadere yenilmiþ adam
Yýllarý tüketmiþ, bir zalimden çeker
Ayaküstü konuþup, boynunu büker
Anlatýnca derdini, göz yaþý döker
O benim o, kadere yenilmiþ adam
Kadere boyun eðmiþ, kendi çaresiz
Ayaðýnda terlik var, baþý beresiz
Yýllar yýlý ezilmiþ, derler kadersiz
O benim o, kadere yenilmiþ adam
(0659) Ocak 2004
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.