Yaþam kalbi yorsa bile durmak için vakit erken, Yaratýlanlarý seven ne ulu bir dâhidir bu. Kelimeler boyun büker, kalem inler sen giderken; Ne rüyadýr ne hayaldir, acýsýyla sahidir bu.
Giden sevmez, kalan sevmez böyle derin bir uykuyu; Kurda kuþa her canlýya haktýr açýlan her kuyu. Sunar eli uzatana içindeki soðuk suyu, Dudak seçmez ferahlýktýr, adil bir sürahidir bu.
Yüce rabbim yardým etsin ikilemde kalanlara, Ne kadar çok müjdeler var doðru yolu bulanlara, Her nasibi Allah verir, þükretmeyi bilenlere; Lokmasýný dörde böler, ne güzel bir Ahi’dir bu.
Rabb, insana akýl vermiþ, hem nefes hem de can vermiþ; Coþari’de bu can ile nice yýllarý devirmiþ. Ýnsan olanlar aklýyla þerri hayýra çevirmiþ, Veren Allah, alan Allah, takdir-i Ýlahi’dir bu.
25.12.2021/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.