Boþa çekilmiþ bir kürekten ibaretsin. Her defasýnda kýrýlmýþ hayalleri yerden toplayýp, tekrar kirilacagini bilmekti, seninle olmak... Suyu olmayan bir kuyuya su çekmek için kova sallamaktý seninle aþk.... Herþeyi bilen zeki beynime aptallýðý öðretisimdin... Sen hayatýmdaki en büyük zelzele... Sen ölümle yaþam arasýnda kalýþlarým.... Sen mecnunu, Ferhatý, keremi, anlayýþým... Sen iþlenmiþ günahlarýmýn bu dünyadaki bedeli... Sen tüm merhametimin sömürgecisi.... Ben bu dünyanýn cenneti sanmýþken seni..... Ebedi alemden önce yaþattýn cehennemi..... Bir insana aþýk oldu sanmýþtým kalbimi..... Sennnnn þeytanýn ete kemiðe bürünmüþ haliymiþsin OYSAKÝ..........🖤🖤
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Köksal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.