Ey sevgili; Beni sürme gurbet ellere. Tutsaðým zaten bir nefes ile vücud içinde... Duaya sakladým son hüznümü, Amini gönül içinde bir katre... Býrak kanasýn diyorlar. Kanasýn da dilim derdimi anlatmaya aciz, biçare. Aþký idrakte zorlanan zihnim, teselliye muhtaç. Teselli ise Mülkün sahibinde. Bir secde ile sýðýndým O’na, Bu bir diriliþ mi, kaybolmuþ mu bilemedim. Aklým sefil, aklým aciz... Beni sürme gurbet ellere. Tutsaðým zaten nefsim ile Dünya sürgününde...(YEP)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ben YEP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.