Mevsimlerin aðýr yükünü, Atamadýk sýrtýmýzdan... Kýþ kabuk deðiþtirirken, Ýlkbahara, Kapanmaz yaralarý var... Aðýr geçen zamanlarda. Yankýlarý çýnlarken kulaklarýmda, Alýþýlmadýk... Sessiz hikayelerin... Ben sessizliðine yakýþacak, Hala bir isim bulamadým. Ve hiçbir sözlükte bulunmayan, Anlamsýzlýðý vardý, Sessiz býrakýþýnýn.... Ýnsanlar, Tartýþýr, baðýrýr, öfkelenir, Ama düþmanlýk, Baþka bir lügat Kýzar, söylenir,küfreder Kin beslemek, Farklý bir kültür.... Neden ? Niçin? Sorularýmýn, Cevaplarý yok henüz... Bu sessizliðin hükümsüz Ve ipleri koparacaksýn, Anladýðým kadarýyla.. Bize, Yollara düþmek kaldý, Bir güz mevsiminde.. Nerelere gidileceði bilinmeden, Gelmiþ kalbimin göç vakti. Vurgun yemiþ yolcular gibi, Yüklendim tüm beklentilerimi Ve hala, Ýçimde umut kýrýntýlarý Yüklendim iþte, Neyim var neyim yok ... Bu gidiþimin sana varmayan, Yolculuklarý darmadaðýn, Sensiz, sessiz,selamsýz, kelamsýz. Kime benziyordum en çok, Sahi ben!!! Bu sessizlik!! Bu sensizliklerle!!! Yüreðimi kaplayan Sislere mi? Yenilgiler içinde dönen, Milislere mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.