Gönül gözün görmezse hissetmezsin ziyayý Sevgin ile doldurdum gönül denen deryayý Karanlýk gecelerin beklenen sabahýydýn Canda canan yok ise, can neylesin dünyayý
Ey benim gülfidaným gönlümün ortancasý Ey benim baharýmýn dört yapraklý yoncasý Kalbime kor düþürür dinlendikçe o þarký “Yeþil yaprak arasý kýrmýzý gül goncasý”
Yorgun kalbim kabardý sözcükler dile geldi Yaðmuru bekler iken hasretten çile geldi Neylersin ki bitmiyor þu gönlümün sevdasý Gece uykusuz bülbül seherde güle geldi
Her geceme düþ oldu bu bendeki hüzün yar Yaza dayanmaz gülüm, ölüm belki güzün yar Bak yine efkârlandým sen aklýma düþünce Ayrýlýk kurþun gibi, özü yakar sözün yar
Senin aþkýn eylemiþ kendine mürit beni Her isyanda ediyor yokluðun tehdit beni Nerde unuttum desem anýnda aklýmdasýn Ya gel sar þu gönlümü ya da býrak git beni
18.08.2008/Samsun
Ýbrahim COÞAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.