GEL GEL
GEL GEL
Gün kararýrken hep hüzünler çöker
Yokluðun sinemde yaradýr gel gel
Sensizlik kör kuyu içine çeker
Alnýmýn yazýsý karadýr gel gel
Ne duyar ne görür halim bilmezsin
Akar gözyaþlarým gelip silmezsin
Bir nefeslik cana haber salmazsýn
Ciðer pare pare yaradýr gel gel
Gurbetin kahrýyla özümden oldum
Aðlaya aðlaya gözümden oldum
Lâl oldu dillerim sözümden oldum
Kavrulsa da yürek zaradýr gel gel
Tabipler gelip de sineme bakar
Ey olmaz yaran var deyip de çýkar
Dost olanlar yaram emleyip yýkar
Gözlerden dökülen viradýr gel gel
Bir gün olur haberimi alýrsýn
Yüreðinde acým ile kalýrsýn
Elden ele mezarýmý bulursun
Nergisler içinde suradýr gel gel
Vira:aralýksýz bir biçimde, hiç durmaksýzýn, sürekli olarak
Sura:ince, yumuþak bir ipekli kumaþ
KARDELEN(Ayrýkotu)
08.01.2022
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.