Bünyamin'e Ağıt

Ankara ayazýnda, takvim üç ocak günü
Kýymetli can dostumun, öðrendim öldüðünü
Vefatla baþlar elbet, müminlerin düðünü
Biliyorum kardeþim, ölümü dost sayansýn

Alýnan her nefeste, ömür biraz kýsalýr
Rabbin verdiði caný, ecel vakti O alýr
Ýnsaný üzen kullar, mahþer günü alçalýr
Dosttan ayrý kalmaya, hangi yürek dayansýn

Beraber yaþlanacak, olacaktýk ihtiyar
Ölüp de gidiverdin, oldun mu de bahtiyar
Müslümana elbette, cennet en güzel diyar
Dünyanýn ziynetiyle, kör nefisler boyansýn

Her gün Kuran okurdun, huzur ile coþarak
Rabbe niyaz ederdin, ýrmak gibi taþarak
Tabutun omuzlarda, götürdüler koþarak
Mahþeri kalabalýk, þahit sana ayansýn

Hafýzlar toplanmýþlar, mukabele okuyor
Kederli gönülleri, nakýþ gibi dokuyor
Seni alacak toprak, miski amber kokuyor
Gösterdiðin sabýrla, her övgüye þayansýn

Her nefis ölecektir, aslý yoktur nedenin
Topraða kavuþmasý, vuslatýdýr bedenin
Yanýna kalmaz elbet, ettikleri edenin
Kalbini kýran herkes, piþmanlýkla uyansýn

Senle geçen her aný, anýmsamak þahane
Ecel vakti geldi mi, hastalýktýr bahane
Ne kadar zaman geçse, Seðmenoðlu virane
Firdevs olsun mekânýn, Rýdvan adýný ansýn

Seðmenoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: