ŞAFAK ŞARKISI

Adam ve kadýn münasip bir evlilikle yakýnlaþtýlar birbirlerine.
Kadýn þala tutkun adamda ellerine!
Bal gibi konuþan kadýn saz gibi aþk yapan erkek.
Fidan gibi iki evlat verdi kadýn adama.
Eloðlu demeden büyüttü erkek!
Aslýna düþkün çýktý baba insaný kuþkuya boðdu erkek evlat!
Baba yetkisini kullanmadý, erden ikinci eþe gitti!
Gün gelip devran döndü, baba yine akýl sordu ilk eþine.
Meðer karýnca kararýnca yaþamak ilk eþteymiþ!
Kýskanç oldu ikinci menekþenin soyu!
Ýlk oðula gitti ikincinin kýzý!
Aþk aradý ama baba demedi annesinin koynuna giren erkek vatana!
Baba þaþýrdý çünkü ikinci oðul ýrzýna geçti ilk kýzýnýn!
Allah takib eyle oðlumu demedi baba.
Anne soydu erdemini bir elmaya!
Tarih dedi ve sorguladý oðulun eksenini.
Meðer babaya su koydun demekmiþ evladýn inceliði!
Oðul istedi ki babaya kuþ konmasýn feleðin belinden!
Ílk oðul ilk kýzý öldürdü! Ýlk eþte ilk babaya koyun oldu rüyalarda!
Baba mirasa düþkün deðilsede herþeyini bölüþtürdü alýn yazýsý olmayan evlatlarý arasýnda!
Gel zaman git zaman hurilerin sevabýyla güldü erkek kadýna.
Orionun ýþýðý vurdu namahrem yatan akýla!
Yalýnayak çýktý bir dul baykuþ kapaný aramaya!
Gecenin züðürt aþký girdi vicdan baðýna!
Mahçup oldu ve uyudu oðul zindan olmadan gözlerinin aký.
Saðýr oldu anne ve Rabbin gücüne erdi.
Karanfil dert yanarken menekþeler suya gömüldü.
Aþk þarabýndan yaþam aldý efesin tanrýlarý.
Rüyalara oyun yazdý ilk oðul ersin diye!
Þafakla doðandý o.
Adam ilk oðula gözünü ilk kýzýnada ellerini vermiþti.
Baba olunca yakýndý çünkü üvey evlada sadece týlsýmýný verdi.
Yani kanýna giren arzularýný.
Ýkinci kýz aþka geldi ikinci oðlana tutuldu.
Karmada hayat sadece öz ve üvey evlatlardý!
Yedi katýn ilkiyse sadece toz toprak olan tohumlar oldu.
Menekþeler yasak ellere güneþ ýþýðý olarak daðýldý.
Evren gün geldi merak etti, kim asýl kim asil diye!
Murada eren olamadý çünkü baba ilk kýzada yaþýma erdin dedi!
Zaman sadece bir meridyen aþkýydý. Postacý oldu yaþýn dulu!
Özün iliði seten kuþaða girdi, kral o oldu.
Medeniyet saati yordu ve
Kul ilah olmadan evrenin son menekþesi koparýldý.
Ýnsanoðlu elmayý yedi.
Kýyameti getiren körpe kuþ öz oðulun ölümünde uçtu.


Sosyal Medyada Paylaşın: