GÜLMESİN YÜZÜN SENİN

Ne garip bir haldir bu, har’ýna muhtaç ettin,
Sen vurdun ben aðladým, gülmesin yüzün senin,
Girdabýnda savurup, güya baþa taç ettin,
Hasretten kan aðladým, gülmesin yüzün senin..

Cevrin haddi aþalý, hayli bir vakit oldu,
Ruhumdan akan yaþlar, hep kadehlere doldu,
Bahçeme giren hasret, baþýmda saçým yoldu,
Narýnla can daðladým, gülmesin yüzün senin.

Fikrim yok ahuzar’ým, aþkýn ile sýzlarým,
Elimdedir kalemim, dua dua yazarým,
Yokluðunda busem’e, hep mezarlar kazarým,
Gözyaþýmla yuðladým, gülmesin yüzün senin.

Yarabbim yardým eyle, sýðýnacak kapým yok,
Baþkaca muhatabým vallahi mihrabým yok,
Þu çölleri aþacak, Mecnun’a hitabým yok,
Günü güne baðladým, gülmesin yüzün senin.

Nerden çýktýn karþýma deprem deprem yýkýldým,
Ayrýlýk kazanýnda, cayýr cayýr yakýldým,
Sen yaktýkça þu gönlü, ben ardýna takýldým,
Seller gibi çaðladým, gülmesin yüzün senin..

Cihan BERDÝBEK
06/01/2022
Sosyal Medyada Paylaşın: