BABAM

ne vakit daðlara iliþse gözü
bir garip hayale dalýyor babam
bu zalým gurbete yetmiyor sözü
yüreði elinde kalýyor babam

babasý dökünce, düþman kanýný
býrakýp köyünde, çocuk yanýný
kazýyýp aklýna , o her anýný
þu garip gurbete geliyor babam

girince babasý, mahpus damýna
Parlak diyorlar hep gayrý namýna
bakmýyor ne keder ne de gamýna
babalýðý ele alýyor babam

hamallýk ediyor, çuval taþýyor
bir usta eline düþüp piþiyor
Parlak Usta olup demir döþüyor
Ilgýn’da namýný salýyor babam

sonunda geliyor çýkýp babasý
þenleniyor evi barký yuvasý
evinin önünde düðün havasý
tam kýrk gün kýrk gece çalýyor babam

çalýþýp çýrpýnýp beþ kardeþine
kimini okutup, salýp iþine
kimini everip, verip eþine
hem abi hem baba, oluyor babam

her sabah her akþam edip þükrünü
bozmayýp tertemiz tutup fikrini
gönlünden diline verip zikrini
her akþam sofrada gülüyor babam

yaþý oldu gayri þimdi tam yetmiþ
iki oðlan ibir dekýz büyütmüþ
kendi okumamýþ bizi eðitmiþ
yine de bizden çok biliyor babam

babamýn hatýrý, eyledim avaz
satýra sýðmadý söylediðim az
dilerim Allah’tan ederim niyaz
hakkýn bize helal eyliyor babam

FATÝH ÞAHÝN IÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın: