Sonu hazin biten iki ayrý romanýn Baþ kahramanýyýz seninLe... Bizi bir araya getiren de Ýki ayrý acý hikaye... Yüreðinin sesinde susmayan dostluðun meLodisi, Davet etti beni dansa, Hayýr diyemedim... Demek istemedim hiç aslýnda, Okudum o romaný yüreðim kanaya kanaya... Bi anda çok sevdim seni, "NazLým" oldun... Bir yer buLdun yaralý yüreðimin, Can kýrýkLarý arasýnda... Her geçen gün ortak oLdun acýma, Uzattýn ellerini... "tutun buna " dedin... oysa ben tam vuracaktým bedenimi en yaralý yerinden... Ýyi ki varsýn be NazLým...! Yalan sevdamýn umutsuzluðu arasýnda, küçük ýþýk huzneleri oldun sen yüreðimin... Hep orda KaL... UnutMa ! Ben sevdiKLerimi, yüreðimin dehLizLErine gizLErim... Ýyi ki Varsýn Kardeþim... iyi ki... Sosyal Medyada Paylaşın:
((Ayşe)) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.