Gözlerin de akacak yaþta kalmamýþtý Zaten Dili dönmüyordu Yemek yiyemiyordu Hortumla midesine mama veriliyordu Ne acýlar çekti kim bilir Caným … Bizse onu sevgimizle Aþkýmýzla besliyor Ýyi olacak diye beklerken Gözkapaklarý aniden kapandý
Ýþte o an dünyam karardý Koridorda avazým çýktýðý kadar Kurtarýn doktor, doktor Diye haykýrýyordum. Ama geri dönüþü olmayan Yola girmiþti Yýl 2008 ocak ayýnýn 5. Günüydü Saat 07.00 da Benim için bembeyaz karlar arasýnda Kapkara gündü o gün Umuttu belki Bana belki Cennetinde buluþmak Dileðiyle Elveda caným sevgilim Bahattin Tonbul 27.10.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
alacalı bahattin tonbul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.