RUHUMDA VAR BİR SIKINTI
Gündüzün ýþýðý kâr deðil, yanýndakiyse yâr
Esperanto duygularýn esiri olmuþ zavallý insanlar
Ne alabildiðine sevgi, hoþgörü, haniymiþ empatik duygular
Birikti topyekün dertler, hayatta var bir sýkýntý.
Bir caka,bir çalým ve bir gururdur gidiyor
Apansýz hezeyanlar her bir yerden esiyor
Savruluþun ta kendisi bu eski, yeni demiyor
Eriyor insan yanýmýz, ruhlarda var bir sýkýntý.
Ders almak vardý dünlerden güne, ne bekliyoruz
Elbisesinin içinden çýkan adam mý diyoruz
Bindik dört buçuk “g” lere, sandýk ki uçuyoruz
Rahman`ý unuttuk birden, imanda var bir sýkýntý.
Kime baksan gülmez yüzü, sirke satar alenen
Çokça gülen dost deðildir, aklýn var ise þüphelen
Nerde mert oðlu mert Ferhat, o idi daðlarý delen
Sesi gelen kýyamettir, ahlâkta var bir sýkýntý.
Mum ile aramalýdýr gündüz vakti esas kulu
Neye yarar þu dünyanýn üç kuruþluk parasý, pulu
Ta doðuþtan hep var idi, gerçek insanlýk duygusu
Güzellikten yana olsun cümle insanýn düsturu
Dilde kalmadý baþka söz, özümüzde var sýkýntý.
Çapasý bulunsun þimdi, demir atma zamanýdýr
Elden giderse insanlýk, akacak onun kanýdýr
Sýrt dönülmez bu gerçeðe, beþerin imtihanýdýr
Çirkinlikler bitsin artýk, insanlýk yaþamalýdýr.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.