Nasıl Unutayım Seni ?
Yaz ortasýnda, buz gibi donup kaldým
Yaþamadým, böyle bir duygu ömrümde
Yokluðun, kuru ayaz estirdi sandým,
Seni deli gibi seven, bu gönlümde
Her bir yanýmda var, kalabalýk eþ dost
Ama öyle, öksüz gibi yalnýzým ki
Sanki delindi, kýrk yerinden benim post
Gidiþin öyle, garip acý verdi ki
Ruhumu nasýl, teselli edeceðim
Kendimi kapattým, þu demir kafese
Bilsen nasýl muhtacým, sarý çiçeðim
Senden gelecek, þifalý bir nefese.
Aþkým sana öyle, hasret kalmýþým ki
Yeþil gözlerime, kan çöktü durmadan
Sana öyle içten içe, yanmýþým ki,
Dudaklarým çatladý, resmen ortadan
Ben aslýnda, seni çoktan kaybetmiþtim.
Fakat dürüstçe, itiraf edemedim,
Ýþlerin ters gittiðini, fark etmiþtim
Kendi onuruma, hiç yediremedim.
Zaman zaman, kor gibi yandý közlerim
Minnet edip te, önünde eðilmedim,
Sen giderken, hep düðümlendi sözlerim,
Gitme kal, þirin bebiþkom diyemedim
Önceleri, kötü þaka gibi geldi
Çok takmadým kafama, terk ediþini
Sonra, sanki ciðerimi kurþun deldi
Kabullenemedim gülüm, gidiþini
Dünü yok sayýp, nasýl kabulleneyim
Birden bire, nasýl unutayým seni
Ben normal hayatýma, nasýl döneyim
Duygularýn, cebren esir almýþ beni
Deniz kokusu gibi kokan, o kokun
Hala buram buram, kokar üzerimde
Gitmiyor bu hayalimden, güzel dokun
Hala en güzelsin, benim gözlerimde
Dönüp te, nereye baksam sevdiðim
Senin izlerin var, evde ki her yerde
Kalkýp gelsen olmaz mý, gönül verdiðim
Beni daha fazla, düþürmeden derde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.