Benim dünyam... Riya topraðýnda Zamansýz açan Ne bir çiçek Ne de mevsime aldanan Göçmen kuþlar gibi olmadý...
Benim hayallerim... Umuda yolculuk yapan, Çaresiz insanlar Ya da bir kelebeðin ömrü gibi sayýlý günlerle sýnýrlý kalmadý...
Benim rüyalarým... Üzerime çöken karabasan deðil, Bir düþ ki Her defasýnda Sonunu getiremediðim Yarýnlara býraktýðým...
Benim efkarlarým... Denize vuran kum tanesi gibi berduþ, Belki de Ahmak ýslatan yaðmurlar misali Gelip geçici...
Benim sevgilerim... Topraða atýlan bir tohum Susuz yaz günlerinde Bir buðday baþaðýnda filizlenir Aþ olur, katýk olur Derman olur...
Benim ömrüm... Saman çöpü misali Rüzgara boyun eðmiþ Bir kayýk belkide Kýyýya vurmayý bekleyen Vakti bilinmeyen...
Elimde içi dolu çay bardaðý Arkasýndan seyreyledim dünyayý Iþýldayan yanýný gördüm Birde misket tanesinden Baka kaldým Renkli hülyalara daldým Caným tak edince...
Meyrem Çaðlayan Selâm ve dua ile kalýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
meyrem çağlayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.