Mürekkep döküntülerim
Ballarýmdan esinlendiðim mürekkep döküntülerim...
4 desem deðil, sanki 5... beþ buçuktan sonraki çocukluk yaþlarýmý hatýrlýyor gibiyim torunlarla birlikte oynarken. Geçen yýllar çok þeyler götürüyor bizlerden lakin o yýllar geçmeden bu güzelliklerde yaþanmýyor.
Bizlerin bir çoðu yokluðun içinde yetiþti.Hali vakti yerinde olanlarýmýz olsada ekserimiz yoklukla boðuþa boðuþa erdi ergenlik çaðýna.
4.5.6.7 hatta 10 kiþilik aileler olurdu bizim çocukluðumuzda özellikle varoþlarda.
Haftada bir bazen iki defa özellikle pazarý pazartesiye baðlayan akþam okula hazýrlanan çocuklar, sobanýn üzerinde kaynayan güðümler, tek odada teneke leðen týnðýr mýnðýr hoþ bir telaþe, ana önce kardeþimi yýyka ben sonra yýykanacaðým, yok ana önce abimi yýkya sonra ben yýykanacaðým,sobanýn sýcaklýðý alâ, tezzek kokulu ardýç odunu kokulu hele birde meþe odunu ise teneke sobadaki yakýt, yandýkça çýt çýt ses çýkarýr kýp kýrmýzý kýzaran soba. Meðer ne tatlýymýþ çocuklukta geçen seneler.
Yokluk vardý fakat sevgi muhabbet zirvedeydi.
Þampuan bilmezdi baþýmýz
Hacý þakirdi sabunumuz
Üç kardeþ ortaktý havlumuz
Biz varoþlarýn çocuðuyuz.
Pazara ailenin büyükleri gider, her aklý esen kafasýna buyruk alýþ veriþ yapamazdý.
Pazar dönüþü heybe,sepet,file gibi erzak koyulan eþyalar minibüslerin üzerinde öðle vakti gelirdi köy meydanýna.
Minibüsten, ya dede ya ebe ya baba inerdi,biz çocuklar ise köy meydanýnda nöbette idik, pazardan dönen büyükleri belkiyoruz.
Belki bu araba da belkide diðerinde beklenen yolcular.
Aha gördüm dedem geldi,bir baþka çocuk valla billa ebemi gördüm arabanýn öbür yanýnda,bir diðerimiz anaaa babam geldi babaaaaam...
Derken kalbimizin çarpýþý
Hep beraber basardýk alkýþý
Biz böyle yaþardýk yazý kýþý
Varoþlorda hayat buydu.
Heybe nedir googla sor kuzum
Gofret lokum incir üzüm
Sevinçten çýkacaktý gözüm
Biz varoþlarýn çocuðuyuz.
Bir elma bir nar bir portakal,akide þekeri,fýstýk fýndýk dolduru verirse cebini beklediðin büyüklerin, o sevinci anlatmak için kaðýt kalem klavye kifayetsiz kalýr, yaþanmadan bilimez.
Hele birde ayakkabý pontul þapka geldiyse pazardan, abooovvv deyme keyfimize.
Ayakkabýda numara söz konusu deðildi, pazara giden her kimse çoçuðun ayaðýný bir ip ile ölçer o ipe göre dar yada geniþ bir ayakkabý, talihinde ne çýkarsa artýk. Buna raðmen sevincimizin izahý mümkün deðil yýrtýlasýya severdik karalastiklerimizi. Ya birde o ipi kaybettiyse beklenen yolcu,birdahaki haftaya kaldý bizim ayakabý. Çocuðun hevesi gönlünde düðüm düðüm.
Dedelerimizi babalarýmýzý dinlediðimiz zaman bizler kendimizi çok çok þanslý hissederdik.
Dedem merhum Akkafa Yusuf’un yaþadýðý bir kýssayý paylaþmadan geçemeyeceðim, Bizzat kendi dilinden dinlemiþtim. Ne zaman hatýrlasam yanaklarýmdan damlalar gayri ihtiyari süzülü verir.
Dedem 10 yaþlarýnda, yýl 1930 amcasý askerden gelirken hakiden bir çocuk elbisesi birde çarýk diktirip gelir yeðenine...
Dedem;
Ülen bi oturdu libas ile çarýk üzerime, sanki emmimin yanýndaymýþsýmda terzi boyuma çarýkçýda ayaðýma göre dikmiþ.
Sevincimi ne desem anlatamam belkide kimsede yok öyle libas.
Yayladayýz kuzularý güdüp geldim, gece oldu, soba yok paca var ýsýnmak için, lamba yok kandil var aydýnlanmak için, kandilin yaðý bitti karanlýk bir göz yayla damý, pacanýn ateþi sönmüþ libasýmý çýkardým yatacaðým vakit yüklüðe koyacaðým diye karanlýkta pacanýn içine koymuþsum çocukca aklýmla,elbisemi ve çok sevdiðim çarýðýmý.
Sabah tan yeri aðýrýrken anam ünlüyo... Kaklen Yusuf kuzularý götür azýðýný torbana koydum direðe taktým.
Uyuþuk gözler libasýmý çarýðýmý geziyom yüklükte. Anam dýþardan baðýrdý duymuyonmu len oðlum uyan sana götür þu kuzularý.
Meger azýcýk köz varýmýþýmýþ pacada, benim elbiseyle çarýk göynük göynük yanmýþ sabaha kadar.
Çömeldim baþýna elimi koynuma koydum bi aðladým bi aðladým ...
Anaaa libasým çarýðým yanmýþ...Anamda aðladý... Len oðlum her zaman dürüp büküp seve seve gözelce koyduðun yere nediðin koymadýn , kaldýn köynek’le. (iç çamaþýrý)fistan benzeri.
Dedemin bu hikayesinin sonu hep þöyle biterdi "bidaha o düzeni tuttramadým çarýðý bulsak libas yok,libasý bulsak çarýk yok"
Çocuklarýmýzý torunlarýmýzý dünlerini bilerek yetiþtirelim.Rabbim dosttan ziyade düþmanada yokluk göstermesin dünyada huzuru güveni bereketi sayðýyý sevgiyi muhabbeti güçlü kýlsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.