Gönlümün Küçük Kızı

Kulaklarýmda sesin; hâlâ “hoþça kal” diyor
Ayýn duvarlarýna güneþi hapsediyor
Benim bu gökyüzümün, sensin þimal yýldýzý
Menzilim, yönüm sensin; gönlümün küçük kýzý

Usul usul yanmakta düþlerimdeki volkan
Külleri savrulmakta düþündükçe anbean
Zira son gülüþünle yer etti canda firak
Ýhtiþam-ý aþkýma göðsümün içinde bak

Ahenkle raks ediyor elveda terennümü
Adeta resmediyor simsiyah bir ölümü
Kaþlarýný çatýnca baþlýyor sürgün yine
Bir yarasa tünüyor þehrimin üzerine

Yaralý ve yorgunum, hem güzelliðin kadar
Kalbimin baþkentinde isminin izleri var
Ey bin yýllýk mabedim sana çýktý her sokak
Gözlerinde tutsaðým baþtanbaþa kýskývrak

Bu yüzden sensiz seni yaþamak hayli zordu
Bu yüzden seni sensiz yaþamak hayli yordu
Ve bu yüzden feryadým nice çaðlar aþýyor
Ve bu yüzdendir adým, senden izler taþýyor

En kadim sevdalarýn seyre durduðu sensin
Ömür denen þu mefhum yollarýnda tükensin
Zaten ancak bûsenle çiçeklenir mevsimler
Begonviller kokunla süslenir birer birer

Mademki hoþça kaldýr payýma düþen infaz
Baþkasýna yâr etme kabrimi elinle kaz
Zira mahþere denktir içerimdeki sýzý
Sensizken çok yalnýzým gönlümün küçük kýzý

Ehed Aymaz

Sosyal Medyada Paylaşın: