SEN BENİ ANLAMADIN
Sen bir adým gelmedin, iki adým geleyim,
Neler düþündüðünü söyle nerden bileyim.
Çýkmaz sokaðým oldun, her yer zifir karanlýk,
Pencerende çift perde, seni nasýl göreyim.
Yürekteki fýrtýnam, dinmez oldu afatýn,
Bir kez olsun gelipte hal hatrýmý sormadýn,
Benim ayran gönüllüm bitmiyor ki inadýn,
Her günüm ayrý bir dert, söyle nasýl güleyim.
Bülbül güle aþýksa vaz geçermi gülünden,
Ayrýlýk kolaymý ki niye korksun ölümden.
Al yeþiller giyinip gördüðüm ta o günden,
Gözlerimde perdesin söyle nasýl sileyim.
Biraz ýþýk olsaydýn, gölge olurdum sana.
Aþký mutluluk sandým hayat döndü zindana.
Bu senden son isteðim insaf et acý bana,
Sen yoksan baþ ucumda, söyle nasýl öleyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.