ŞAİR

Þair doðru söze kanat takandýr.
Olaylara farklý gözle bakandýr.
Sevgilere aðýt, türkü yakandýr.
Bülbülün figaný keyfinden mi sanýrsýn

Tel sese imrenip; ses söze dönüþürken
Derde derman olup aþa sohbet katandýr.
Sevda ile sýrýlsýklam seyran ederken
Aðu yu bal edip dosta þerbet satandýr.

Þairdir bu sakýnmaz söyler sözünü
Yerinmez, eli iþler, çalar sazýný
Kan dolsa içi sevdiðin çeker nazýný
Dost bahçesin her dem gülistan mý sanýrsýn

Þair aþýk olur Veysel diye anarlar
Güzel sözlerini doðru diye severler.
Neyzen olur, haþin söyler, kafir diye söverler
Kanatlý karýnca ferman ile uçar mý sanýrsýn

Ham iken acýsýn. Bilesin bunu
Hayat gerçektir. Düþün sonunu
Gam bitirir, aþk yaþatýr,hayat kanunu
Þair! sözün özeldir. Sen kendin söyler mi sanýrsýn.

Figan :Þikayetini yüksek sesle dillendirme
Aþ :Yemek
Sohbet :Tatlý söyleþi
Seyran : Hareket halinde olma
Aðu :Keskin zehir
Dem :Zaman
Gülistan:Gül bahçesi
Ferman :Emir
Gam :Kaygý,tasa,üzüntü


Sosyal Medyada Paylaşın: