Artist Güzelim

Her gün, o resminin karþýsýnda durdum
Usulca dokundum, süt beyaz özüne
Ardýndan senli, pembemsi düþler kurdum
Baygýn baygýn bakarak, güzel yüzüne

Her gece rüyalarýmda, seni gördüm
Koþup geldim, artist güzelim yanýna
Seni görünce içimden, biraz güldüm
Vururuz düþündüm, mýhýna nalýna

Umuyordum hemen, elimi sýkarsýn
Gideriz boðaza nazýr, yemek yeriz
Sonra yavaþça, ellerimden tutarsýn
Götürürsün evine, sohbet ederiz

Lüks evinde, misafir ederdin beni
Terasta, elini elime verirdin
Bende teþekkür ederdim, öpüp seni
Sende beni, birden kendine çekerdin

Sonrada, büyütürdük iþi birazcýk,
Gece boyunca öpüþüp, koklaþýrdýk
Yorulunca, yan yana yatardýk azcýk
Sýkýlýnca, evde at gibi koþardýk

Býrak öpücükleri, hiç pas vermedin
Fena kýrýldým, artist güzelim sana
Yüzüme, bir tebessüm bile etmedin
Dönüp te bir kez, bakmadýn bile bana

Kalkýp, ne pembe hayallerle gelmiþtim
Bu gönlüme býraktýn, acýklý hüzün
Uðruna ölmek için, karar vermiþtim
Senin de gülmesin, omur boyu yüzün

Oysa ki nasýl, bir hayranlýk duymuþtum
Dolamadýn kollarýný, bu boynuma
Tam da seni, canlý þekilde bulmuþtum
Bir zahmet edip te, girmedin koynuma

Filmde göründüðün gibi, deðilmiþsin
Tamamýyla, sahte rol yapýyormuþsun
Kovdum seni, benim tipim deðilmiþsin
Sen benden, daha kötü yaþýyormuþsun

Beni es geçtin diye, önce irkildim
Sonra kendi halime, biraz üzüldüm
Ama þimdi, senin haline acýdým
Seni caddelerde, tek gezerken gördüm

Köyde hiç yoktan, benim bir yavuklum var
Hemen þimdi döneyim, güzel köyüme
Beton yýðýný þehirde, ne iþim var
Son verdim gitti, maceralý öyküme

Sosyal Medyada Paylaşın: