Düþünme Düþündüðün gibi hiç bir þey deðil, Ýçinde ki nefret Ve Kin Sana mahsus, Kurtulamazsýn zincirlerinden Baþkalarýnýn üzerine Atarak Veya Suçlayarak, Amma velakin Sen neysen O’sun Neylesin zaman Vay zavallým ay ay ay,
Diðerlerini de Kendi gibi görürmüþ insanoðlu Baþka bir þanþý da yok Galiba zaten, Bir de Karanlýða bürünmüþse içi/n, Vay haline demek Bir hiç kalýr Yanýnda Vah zavallým vay vay vay,
En son Umut Ölür derler, Yaþýyoruz demek Buna en güzel cevap Var iken yürek var iken kalp, Býraktýk artýk Bir tek Atsýn Güzelliklere Belki bir gün Ýçinde boðulup gidersen Nerde o günler nerde Ah zavallým vah vah vah...
* Berlin, 23.12.3021 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.