ÇOBAN ENDYMİON

Çok eski adýyla,
Latmos daðlarýnda,
Bu günkü adýyla,
Beþparmak Daðlarý’nda,
Endymion adýnda bir çoban yaþarmýþ.
Genç ve yakýþýklý Endymion’un,
Tek sahip olduðu þey, kavalýymýþ.
Kavalý onun tek sýrdaþý, tek dostu imiþ.
Keçilerini,koyunlarýný,
Kekik, yavþan, yarpuz kokulu,
Beþparmak Daðlarý’ nda otlatýrken,
Çoban Endymion’da ,
Kavalýnýn sesleri ile,
Sevincini, özlemini,
Karlý daðlarýn doruklarýyla,
Yemyeþil çimenlerle,
Bulut bulut yapraklarla kaplanmýþ,
Aðaçlarla donanmýþ ormanlarla,
Buz gibi çaðýldayan derelerin,
Cývýl cývýl öten kuþlarýn seslerini,
Buluþtururmuþ....
Bu ýssýz ulu daðlarda,
Endymion’un,
Erkek güzeli bedenini,
Ne gündüzleri kavalýný çalarken,
Ne geceleri,
Taze çayýrlara sere serpe uzanýrken,
Kimsecikler görmezmiþ.
Yalnýz ay ýþýðý görürmüþ onu...
Ay tanrýçasý Selene...
Tanrýlarýn tanrýsý Zeus ile Pandia’nýn kýzý .
Zeus’un biricik kýzý Selene...
Baka baka gönül vermiþ,
Çoban Endymion’a...
Helios,
Gökyüzündeki yolculuðunu bitirdiðinde,
Selene kendi yolculuðuna baþlarmýþ.
Gümüþ bir savaþ arabasýyla,
Gökyüzünü dolaþýrmýþ.
Solgun yüzlü güzel bir kadýnmýþ Selene.
Baþýnda yarým ay,
Ve elinde bir meþale ile,
Bir çift atý veya öküz tarafýndan çekilen, Gümüþ renkli,
Bir savaþ arabasýna binermiþ Selene.
Ay tanrýçasýymýþ Selene ...
Gündüzleri,
Periler ile ormanlarda dolaþýrmýþ.
Geceleri ise parlak ay arabasý ile,
Yýldýzlarla kaplý gökyüzünü,
Bir baþtan diðerine katedermiþ .
Hafif ay ýþýðýyla,
Aydýnlanan yerler haricinde,
Karanlýkta uyuyan Dünya’ya bakarmýþ.
Her gece bu yolculuðu yaparmýþ Selene.
Bu seferlerden býkmazmýþ.
Gözleri önünde açýlan,
Derin uykudaki,
Dünya’ya olan hayranlýðý ise,
Hiç mi hiç azalmazmýþ.
Bir akþam,
Sessizce manzara seyrederken,
Ay ýþýðýyla aydýnlanan,
Yemyeþil otlarla kaplý bir tepede,
Yüzünü gökyüzüne çevirmiþ uzananan,
Çoban Endymion’u görmüþ Selene...
Uyurken gördüðü Endymion’un,
Güzelliðine hayran kalmýþ.
Ýçini tuhaf hisler kaplamýþ.
Onun yanýnda olmayý arzulamýþ.
Gümüþ arabasýndan yavaþça inerek, Dünya’ya,
Her þeyden habersiz,
Düþlere dalmýþ çoban Endmion’un,
Bulunduðu yere süzülmüþ,
Müthiþ bir sessizlik hakimmiþ,
Ve uykusunda homurdanan,
Dev bir yaratýk gibi ses çýkaran,
Çam aðaçlarýnýn,
mýrýltýsýndan baþka, ses yokmuþ.
Selene,
Genci bir müddet izledikten sonra,
Eðilerek hafif çökmüþ.
Çoban Endymion,
Tanrýçanýn dokunuþuyla,
Uyanýr gibi olmuþ.
Uykulu gözlerle etrafýna bakýnmýþ.
Bu dünyaya ait olmayan,
Parýltý karþýsýnda þaþkýna dönmüþ.
Ay tanrýçasý Selene,
Baka baka gönül vermiþ,
Çoban Endymion’a
Her gece üzerine eðilir,
Gümüþ rengi ýþýklarýyla,
Sarar sarmalarmýþ.
Tanrýlar,
Kendileri gibi ölümsüz bir varlýðýn,
Bir ölümlüyle,
Böyle evlenmelerine içerlemiþler.
Sevginin,
Çoban Endymion’a ,
Ölümsüzlük vereceðinden çekinmiþler.
Zeus’a,
Kýzýnýn bir ölümlü ile buluþtuðunu,
Ona aþýk olduðunu,
Görevini aksattýðýný söylemiþler,
Ve çoban hayatýný istemiþler.
Bu sýrada ay tanrýçasý Selene,
Gökyüzünden,
Sevgilisi çoban Endymion’u Ýzlemekteymiþ.
Endymion ise çýkartmýþ kavalýný,
Ve baþlamýþ çalmaya.....
Çaldýkça Selene mest olmuþ ,
Ve ýþýklarýyla sarmýþ gene ,
Çoban Endymion’u.
Ayný vücutta tek beden olmuþlar.
Zeus ise bütün gece,
Kýzýný ve çobaný izlemiþ.
Aslýnda oraya,
Çobanýn hayatýný almak için gelmiþ,
Ama kýzýnýn,
Çoban Endymion’u,
Nasýl sevdiðini görünce, kýyamamýþ.
Çoban Endymion’u,
Ufacýk bir hale getirip,
Onu,
Beþparmak Daðlarý’ndaki,
Bir aðacýn kovuðuna gizlemiþ.
Canýný alamayacaðý için de,
Onu,
Sonsuz uykuya yatýrmýþ.
Selene ise, o günden sonra,
Dolunay halinde,
Yeryüzünü aydýnlatýp,
Biricik sevgilisi çoban Endymion’u,
Arayýp durmuþ...
Bir baþka söylenceye göre de,
Ay tanrýçasý Selene’ye,
Aþýk olan çoban Endymion’u,
Tanrýlar cezalandýrmýþ...
Tanrýlarýn,
Çoban Endymion’a verdiði ceza,
Kaderini bilmekmiþ....
Gelecekte neler yaþayacaðýný,
Yarýn ne olacaðýný bilmek...
Bundan,
Daha korkunç bir ceza yoktur dünyada...
Ölümden beter bir ceza vermek için,
Tanrýlar,
Böyle bir þey düþünmüþler.
Ay tanrýçasý Selene ile
Çoban Endymion’a,
Yazýk etmiþler.....

Sosyal Medyada Paylaşın: