Şiarlerin Şairi Sevgili Sezai Karakoç Bey

Þairlerin þairi Sevgili Sezai Karakoç Bey!
Sen bu yalancý cennet ülkemin fikri güzel, gönlü güzel insanlarýna bir örneksin.
Sen, gelinlik genç kýzlarýn aþk ve sevdalarýný ilmek ilmek, desen desen iþlediði bembeyaz gergefsin.
Sen, þair ruhlu gönlünde kemlik olmayan, asil insanlarýn gönül kolyesinde zebercetsin.
Ve sen, yazýn kavurucu sýcaklarýnda, birbirinden manidar þiirlerinle, hararetleri dindirensin.

Þairlerin þairi Sevgili Sezai Karakoç Bey!
Sen, kibarlýðýnla, beyefendiliðinle, mütevaziliðinle insanlýk kitaplarýnýn, ana fikri olacaksýn.
Sen, þiirlerinle bizlere kardeþçe yaþamayý ve gerçek sevdalarýn nasýl yaþanacaðýný öðretensin.
Sen, gül sevdalýsý rengârenk bülbüllerin, sevda fidanlarýnda en dertli þakýmalarýsýn.
Ve sen, tarih sayfalarýna altýn harflerle yazýlacak ve dilden dile anlatýlan sevdalýlarýn sevdasýsýn.

Þairlerin þairi Sevgili Sezai Karakoç Bey!
Sen, feleðin en okkalý sillesini yemiþ, gün görmemiþ, çarnaçar, garibanlarýn en manidar tesellisisin.
Sen, edebiyat kitaplarýnýn özeti ve okundukça okunan mukaddimesisin.
Sen, "Sevgili, ey sevgili, en sevgili" þiirinle Allah’a ve Habibine âþýk olanlarýn en yanýk gönül sesisin.
Ve sen, bu fani dünya var oldukça, barýþ ve kardeþliðin, içi dolu sevgi ve muhabbetin, gerçek remzisin.

Þairlerin þairi Sevgili Sezai Karakoç Bey!
Sen, sevdan uðruna, son nefesine kadar düþürmedin elinden, kalem ile kâðýdý.
Sen, en seçkin kelimelerle aþk ve sevdaný yazdýn "Mona Rosa" baþlýklý feryat dolu aðýdý.
Sen, yaþadýkça seni tanýyan herkes þahittir almadýn hiç kimsenin vebal ile ahýný.
Ve sen, içten gülmelere hasret kaldýn zalim felek yaþatmadý sana talih ile bahtýný.

Þairlerin þairi Sevgili Sezai Karakoç Bey!
Sen, at sýrtýnda yedi düvele meydan okuyan, abdestli atalarýmýn ziyasýydýn.
Sen, fikri güzel, gönlü güzellerin en rahmani hülyasýydýn.
Sen, yazdýklarýný ve konuþtuklarýný içtimaý hayatta bire bir yaþardýn,
Ve sen, yüzde yüz helal süt ile emzirilmiþ insan gibi insanlarýn hasýydýn.

Þairlerin þairi Sevgili Sezai Karakoç Bey!
Sen, yazdýðýn her þiirinle, insanlarýn taþlaþan kalplerini yumuþatýrdýn.
Sen, bayramlar gelmeden, küs ve dargýnlarý birbirleriyle barýþtýrýrdýn.
Sen, seni sevenleri ve sana gýpta edenleri, asýrlýk çýnar aðacý gölgesi misali serinletirdin.
Ve sen, gönlünde kemlik olmayan iyilik meleði insanlarý, asil yüreðinde aðýrlardýn.

Þairlerin þairi Sevgili Sezai Karakoç Bey!
Sen, birine sevdalandýn ama olmayýnca o sevda ile son nefesine kadar onunla yetindin.
Sen, sen yaþadýkça binicisini asla ve asla yarý yolda koymayan en rahvan atlara bindin.
Sen, sen oldun! Yaþam tarzýnla ve olaylara bakýþ açýnla, insanlýktan nasiplenenlere örnek oldun.
Ve sen, insaný cennetlik eden sevgi ve muhabbet sadakat ve ahde vefa yolundan hiç mi hiç ayrýlmadýn.

Þairlerin þairi Sevgili Sezai Karakoç Bey!
Sen, samimiyet abidesiydin ve sen lisaný halin ile gönüllerde otaðýn kurardýn.
Sen, karanlýklarda kalmýþlarýn, önünü aydýnlatan ve hiç sönmeyen fenerdin.
Sen, ömür miadýnýn son anýna kadar hak ile batýlýn güzel ile çirkinin en kutlu zaferiydin.
Ve sen, kendini bildin bileli, kötülüklerin ve çirkinliklerin her türlüsünden beriydin.

Sen, Medeniyetler beþiði Diyarbekir’de doðmakla biz Diyarbekirlilerin medarý iftiharýsýn.
Sen, yaþam tarzýný bilenlerin nazarýnda, en dertli türküleri çalan gönül sazýsýn.
Sen, onlarca doktora tezlerine konu olabilecek dillerden düþmeyen ve okundukça okunan þiirlersin.
Ve sen, onlarca dile çevrilecek, kýssadan hisseler dolu hayat felsefesinin iksirisin.

Þairlerin þairi Sevgili Sezai Karakoç Bey!
Sen, yapýlmasý gerekenleri iþin kolayýna kaçmadan her daim aþk ve þevkle yapardýn.
Sen, bazen kabýna sýðmaz bendini yýkmadan taþtýkça taþardýn.
Sen, saðýna, soluna, önüne arkana en rahmani en manidar ziyalarý saçardýn.
Ve sen, gönül tarlalarýnda en keskin bilenmiþ orak ile dikenleri mahirce biçerdin.

Þairlerin þairi Sevgili Sezai Karakoç Bey!
Sen, öylesine içten sevdalandýn ki o sevda uðruna tek yaþadýn ve dünya nimetlerini attýn bir kenara.
Sen, gül sevdalýsý bülbüller misali sevdan uðruna düþtün hep zara.
Sen, insanlýða, iyiliðe, güzelliðe giden yollarda oldun aþk ve þevkle atýlan nara.
Ve sen, "Aþýk isen bir gül yeter koklamaya" misali bir güzele meftun gönlünü soktun hardan hara.

Þairlerin þairi Sevgili Sezai Karakoç Bey!
Sen, yazýlmakla anlatýlmakla kolay kolay bitirilemezsin zira sen yolda kalmýþlara kýlavuzdun.
Sen, yerin göðün sahibi olan Allah’ýn rýzasýný kazanmak isteyenlere her daim öðüt oldun.
Sen, gerçek sevdayý konuk eden kemlik bilmeyen yufka gönlünü sevgilerle doldurdun.
Ve sen, vefatýnla bizleri ve seni sevenleri analý babalý yetim koydun.
19/ Aralýk/ 2021
Bu þiirim Simeryayýn evi tarafýndan hazýrlanan Sezai Karakoç þiir yarýþmasýnda 3.mansiyan ödülünü almaya hak kazanmýþtýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: