tut ki her bir köþesiyle bir misafirhanedir bu dünya ve aðýrlamak içindir herbirimizi ne yönetir ne de yönetiliriz çünkü irademizin özgür olduðunu en geri tarihlerden öðrenmiþizdir ve çok iyi biliriz ki lanetlidir baský ve zulüm
biliriz ki sýkýntýlardan çoktan arýnmýþtýr içinde dolaþtýðýmýz ovalar irfan baðlarý ekmiþiz kendi ellerimizle hayatýn nimetlerinden tat almasýný bilmekte ruhumuz ve gönül bahçemizin serinliðinde kuþ cývýltýlarýdýr kulak verdiðimiz ve regarenk mevsimlerin yaprak dökümündedir bakýþlarýmýz
artýk bilmiyoruz aç gözlülüðün ne olduðunu çünkü karnýmýz zaten doymakta bundandýr ki feshedilmiþtir bütün uyduruk hudutlar bilim ýþýðýyla aydýnlatýyoruz karanlýk odalarýmýzý ve yürünecek yollarý bütün dillerin senfonisiyle döþüyoruz
tabiattandýr aþýmýzýn lezzeti kahkahalarla suluyoruz filize duran sevdamýzý ve susuzluðumuzu gidermek uðruna kendi baþýna buyruk çaðlamakta ýrmaklarýmýz
tut ki her daim tutkuya kuþanmýþ gözlerimizin feri ve yýldýzlar veda ederken doðacak olan güneþe her þafak vakti tebessümlerimiz aþk haritalarýný çizmekle meþkuldür...
Heidi Korkmaz, 28/12- 2020 Sthlm
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tüya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.