ÂKİF'E AHDE VEFÂ
(Fasl-ý Muhabbet þiiri)
Öyle bütünleþmiþ devlet ve ‘din’le
Þanlý Bayraðým’ýn ‘al’ýdýr Âkif.
Bak gencim, bu sözümü çok iyi dinle
Sýrat-ý müstakim yoludur Âkif.
Ýsyanlarda koþup oraya gitti
Çalýþmalarýyla o isyan bitti
Sonraki yönetim kenara itti
Yeþilken kýrýlan dalýdýr Âkif.
Millî Marþýmýzý armaðan eden
Görev verilince çöllere giden
Sonra unutuldu, acaba neden?
Buna raðmen sevgi selidir Âkif.
Necid çöllerinde Eþref Bey ile (*)
Hicaz bölgesinde çekmiþti çile
Vatana hizmeti gelse de dile
Gafili iknanýn dilidir Âkif.
Mebustu üstünde paltosu yoktu
Yoksulluk çekse de gönlü hep toktu
Evinde yurdunda sýkýntý çoktu
Elemli duygunun selidir Âkif.
Ýstanbul iþgalde ümit Ankara
Osmanlý’da bitiþ talihi kara
Bu durum millette onulmaz yara
Gönüllere merhem elidir Âkif.
Tacettin Dergâhý mekândý ona
Birinci Meclis’le gelindi sona
Ýstiklâl Marþý’ný o kana kana
Yazdý, gönüllerin telidir Âkif.
Mýsýr’dan dönüþte hasta olmuþtu
Zayýflýk halsizlik onu bulmuþtu
Nasýl dayanýlýr, benzi solmuþtu
Hayatýn vahasýz çölüdür Âkif.
Behlül ahde vefâ unutulur mu?
Dost ile hainler bir tutulur mu?
Hile, birden fazla hiç yutulur mu?
Vatan sevgisinin gülüdür Akif.
(*)Eþref Kuþçubaþý, Teþkilat-ý Mahsusa da istihbaratçý ve savaþçý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.