İNSAF.

ÝNSAF.
Fakirlerle yoksullar hep utanýr.
Sopasý elinde dolanýyor bir saf.
Tanýmaz baþkasýný kötüyü tanýr.
Ýnsanlarda kalmamýþ hiç insaf.


Güllere kelepçe vurur bülbüller.
Hakaret diz boyu saygýsýz diller.
Gerçekleri anlatýyor nasýrlý eller.
Mecnun oluyor yoksul sefiller.


Doðru olmaktýr her þeyin baþý.
Cefa sefa çekerek geçiyor yaþý.
Gerçekler olmalý aklýn yoldaþý.
Vermeli emekçiler onur savaþý.


Ruhlarýmýz dolmuþtur pislikle kir.
Göç ediyor yoksul suçludur fikir.
Gerçekleri anlattýlar bize bir bir.
Hayat olmamalý mazluma zehir.


Þimdi arýyorlar hep adalet nerde.
Hak hukuk kanun sürünür yerde.
Sahip çýkýyoruz þimdi her derde.
Gerçek söylenmeli insana ferde.


Fehmi.
Kibirli kibirli kindar hayata baþlar.
Sokaklarý geziyorlar fakirler açlar.
Bir parça ekmeðe hep muhtaçlar.
Gerçeði söylerken aðaran saçlar.


Sosyal Medyada Paylaşın: