Hüzünlü Bir Şiir

Sevdanýn ateþine, düþtüm senin sayende
Hayatýmdaki yerin, hüzünlü bir þiirdir
Neleri alýp gittin, neler býraktýn bende
Senden geriye kalan, talan olmuþ þehirdir

Öyle yaktýn gönlümü, Mecnun’dan beter oldum
Eller bahar yaþarken, bense zamansýz soldum
Sen bana zulm ettikçe, senin aþkýnla doldum
Bendeki her hatýran, ölümcül bir zehirdir

Þu yaralý kalbimi, paramparça etsen de
Ben seni özlüyorken, uðramadan gitsen de
Öyle bir iz býraktýn, asla silinmez bende
Mazideki her halin, gözümde bir nehirdir

Yakýyor yüreðimi, bendeki aþkýn narý
Söndüremez içimde, Þubat’ýn, Mart’ýn karý
Ne gördüm ne yaþadým, ben ömrümce baharý
Hazan kalmýþ gönlüme, yokluðun hep ahirdir

Saklamadým sevdamý aþkým hep aþikardý
Bir sarmaþýk misali bütün ruhumu sardý
Ta ezelden ebede her anýmda o vardý
Þu karanlýk dünyamda, bir tek sevdam zahirdir
Sosyal Medyada Paylaşın: