kar yaðýyor
acý acý
haykýra haykýra
eriyesine denk
hýþýrdaya hýþýrdaya
büküle büküle
defalarca
ýþýldýyor her taraf
her þeyin baþý ve sonu kar
misk gibi kar kokusu var
dað dað,tarla tarla köy köy
renkler uçuk
benizler soluk
en uç göklerden geliyor
yýldýzlar ötesinden derinlerden
bir uçurumun girdaplaþtýðý noktadan
çocuk aðlamalarý kadýn çýðlýklarý imdat çaðalarý
tek tek ,ses ses ,belli belirsiz uðultular
ta en uzaklardan
bitik
titrek
amansýz soðuklar içinde þehir
üstüne uzanýrken lapa lapa kar
sokaklarýný gezinirken ayaz
elinde paslý bir ayna
aynanýn sýrrýnda buðulu birkaç nefes
kýþ güneþi
gizli bir elem soluyor
yalvararak kah pencerelerde kah damlarda
yalnýzlýðýn sýrrýný içinde saklayýp
nefesleniyor bacalarda
bir kaç duman halkasý
göðe yükseliyor üþüyerek
merhale merhale
tedirgin ve ürkek
rüzgar esiyor
dokunduðu her nesne
soðuktan avazlýyor
sýzlýyor eflatun, gri renkler
solmuþ, yýpranmýþ periþan þekiller
efsane savaþlara at süren beyaz süvariler gibi
aðýrlaþmýþ bulutlardan dört nala koþuyor kar
evlerin üstüne, caddelere kaldýrým taþlarýna
bembeyaz kesilmiþ aðaçlar
öksürüyor boðum boðum
gökten düþüyor kar taneleri
duvarlara çarpa çarpa
duygular karýþýyor birbirine
kalp ritimsiz
ten üþüyor
bütün ihtimaller bir masaldan iktibas
içinde kar kokusu
kar rengi, kar uðultusu
senenin en kutlu deminde
baþlýyor yeni bir kýþ
redfer