Yokluğuna Alışamadım
Hiç terk etmezsin, zannetmiþtim ben seni
Ah güvercinim, gittin boþ kaldý elim
Cezalandýrmak mý istedin, sen beni
Üzüntüden kahýrdan, büküldü belim
Gözümde, taktire þayandý kemalin
Bilesin bu gönlümle, barýþamadým
Hayalimden gitmiyor, güzel þemalýn
Bir türlü, yokluðuna alýþamadým
Her gün, her an, aðlýyorum senin için
Boþ ver deyip, daðýtamadým kafayý
Suçluyorum hep kendimi, üzdün niçin
Niye yaptým, bu affedilmez hatayý
Uçtun mu özgürce, yeþil vadilerde
Uçsuz bucaksýz, ovalarý aþtýn mý
Gezdiðin, o kalabalýk þehirlerde
Baþka güzel yarlara, gözün açtýn mý
Bu yaralý kalbim, derinden acýyor
Yine gel, kanatlarýný çýrpa çýrpa
Usulca seveyim seni, doya doya
Hüzünlü gözlerim, yollara bakýyor
Bana bir þans daha, verirsen eðer
Bu sefer, daha çok deðer vereceðim
Bundan sonra, kýymetini bileceðim
Çýlgýnca seviyormuþum, seni meðer
Sen gel de, geçir ömrünü yata yata
Bir dediðini, iki yapmayacaðým
Uydum þeytana, yaptým kötü bir hata
Ýnan seni, artýk aðlatmayacaðým
Ben þimdi kime, aþkýmý vereceðim
Sendin en ateþli, seviþtiðim diþim
Gidip her gün, türbede dua edeceðim
Yine sen olasýn diye, benim eþim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.