İNSAN OLAMAZSIN
Hýrla hýrla aksa da salyalarýn
Kapýya baðlamam it diye seni
Sirke olmuþ sarmýþ bak larvalarýn
Tanýsýn þu millet bit diye seni
Tuzun kuru odun kuru ocakta
Halay çekiyorlar köþe bucakta
Benden kan damlar soðukta sýcakta
Allah’ým yok etsin dert diye seni
Fitne karýþtýran elin þüpheli
Uçkurun düþüyor belin þüpheli
Riyalar akýtan dilin þüpheli
Laðýma koymalý yat diye seni
“Kul hakký!” dedin mi suratsýz , duvar
Ýnsanlýktan çýkmýþ nasipsiz davar
Ne ararsan ne sorarsan her halt var
Domuzdan saðmýþlar süt diye seni
Ne yetim hakký yer; cana kýyarým
Ne de devlet malý çalar , soyarým..
“Oku!” Yaradan’ ýn emri , uyarým
Kitaplara yazdým puþt diye seni
Hepsi hýrsýzmýþ, kendi eder beyan
Sözüm yok, dededen kalmýþtýr ferman..
Midemi bozunca yalaka ekran
Klozete atarým ...öt diye seni
O kurtaracakmýþ Ýslam’ý yastan!
Diz çöker icazet alýr papazdan
Ýki kelime edince namazdan
Kâbe’ye dikerler put diye seni
U.Ü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.