NEYLEYİM

senden sonra zaman durdu geçmiyor
duvarda takvimler soldu neyleyim
gönlümün baðýnda çiçek açmýyor
yüreðim elimde kaldý neyleyim

kanýyor yaralar tutmaz dikiþler
yokluðun ruhuma günbegün iþler
seninle kurduðum hülyalý düþler
gözüm yaþý ile doldu neyleyim

yoruldu ruhumda koþuþan atlar
tükendi içimde senli umutlar
gitmiyor baþýmdan kara bulutlar
her günüm bir matem oldu neyleyim

býrakýp gittiðin o günden beri
kalmadý söndü de gözümün feri
gittiðim yerlerden dönmedin geri
bu avaz elinden yýldý neyleyim

FATÝH ÞAHÝN IÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın: