Bana Farz Oldu
Yaþýyorum koca evde, tek baþýma
Gelip te benimle, yan yana kalsana
Sür þifalý elini, kara kaþýma
Aþýðým ben sana, beni anlasana
Geldin bari, çýlgýnca tut bu elimi
Öyle bir robot gibi, durma yanýmda.
Fýrsat bu fýrsat, sar þu ince belimi
Kaynýyorken aþkýn, bu damarlarýmda.
Ne olur sarý bebeðim, deme bana
Ben yokum, kendin çal, kendin oyna diye
Bilsen nasýl, minnettar kalacam sana
Dudaktan öpücük, verirsen hediye
Yüreðim hopladý, bir kere yerinden
Çok azgýnca hisler, besliyorum sana
Ýz býrakmak istiyorum, çok derinden
Bir þans versene, gün batarken bana
Yalnýzlýðý seçip, yarýn piþman olma
Hadi tatlým, beni burda yalnýz koyma
Sevgisiz kalýp, bir gazel gibi solma
Beni reddedip te, mutsuzluða doyma
Bu aþk yüreðimde, bir yaraya döndü
Yalvarmaktan yorulan dilim, lal oldu
Gözümün feri, yarý yarýya söndü
Seninle nikahlanmak, bana farz oldu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.