BEKLERİM RUH-İ REVANIM

Hasret ilmek ilmek dert desen desen
Beklerim seni ben ’Ruh-i revaným
Bu gün olmaz yüz yýl sonra da desen
Beklerim seni ben ’Ruh-i revaným

Camýný kapatsan çeksen perdeyi
Örterim yorganým diye geceyi
Söylemediðin o altý heceyi
Beklerim seni ben’Ruh-i revaným

Saçlarým aðarsa beyazla dolsa
Yýllar geçse umutlarým kaybolsa
Her sabah ufukta bir ýþýk olsa
Beklerim seni ben ’Ruh-i revaným

Adýma bir mecnun bir deli dense
Umurumda bile deðil nedense
Kýzým gelin olsa oðlum evlense
Beklerim seni ben ’Ruh-i revaným

Nasýl derim yaþadým, yaþadým varým
Sen yoksan bil ki her þeyim yarým
Ateþten gömlek olsa mezarým
Beklerim seni ben’Ruh-i revaným

Ben seversem iþte böyle severim
Kor ateþler düþse yansa ciðerim
Olmasa da senin gönlünde yerim
Beklerim seni ben ’Ruh-i revaným

Bahçendeki diken aðacýnda dal
Oldum da yalvardým gitme gayrý kal
Üç,yýl beþ yýl elli yýl olsada gel
Beklerim seni ben ’Ruh-i revaným
Adem Çobanoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: