Söyle Menekşem

Sessizce bu ellerimden, kayýp gittin
En son seni gördüm, bulanýk derede
Hangi yeþil baðda, çiçek olup bittin
Söyle menekþem, yaþýyorsun nerede

Ne güzel, bir gün dargýn, bir günde mutlu
Deðenek gibi, duruyordun yanýmda
Sanýyordum yaþýyorsun, benle mutlu
Kayboldun birden, bir dalgýnlýk anýmda

Bir kez bile, beni arayýp sormadýn
Kaldým ben, koca dünyada tek baþýma
Gelip beni, teselli bile yapmadýn
Bende sýðýndým, akan bu göz yaþýma

Hala bu yüreðimde, baþ köþedesin,
Döþediðin taþlar, kalkmadý yerinden
Hayalimde hep, soðuk bir bölgedesin,
Seni her gün, düþünüyorum derinden

Ben yar diye, ilelebet seni seçtim
Bir gün gel de, tut üþüyen ellerimi
Sen yokken, üzüntüden kendimden geçtim
Yollarda fazla, býrakma gözlerimi

Ýlkbahar geldi, usul usul kaynýyor
O kerametli aþkýn, damarlarýmda.
Bu gönlüm yine, seni görmek istiyor
Issýz odamda yatarken, kollarýmda

Sosyal Medyada Paylaşın: