Mezhebim sorgulandý ayrýþtýrýldý ýrkým
Adem’den beden oldum anlamadý ahmaklar
Mescit’e alim þeyhim kýrklar ceminde kýrkým
Hu deyip huþu doldum anlamadý ahmaklar
Kürt’sün diyene sözüm Abaza’yým Çerkez’im
Türk’üm Arap’ým iþte bizden olan herkesim
Azeri’de gardaþým böyledir benim hisim
Gönlümü bine böldüm anlamadý ahmaklar
Yüreðim Kerbela’dýr genim Ali’nin geni
Hak isminin geçtiði her yerde bildim beni
Ruhum Allah’a ait saymam fani bedeni
Hüseyin ile öldüm anlamadý ahmaklar
Aslaným Hamza gibi diðer bir yaným Bekir
Benliðimde Ömer’im varsýn görsünler hakir
Ahlak sermayem Osman alem desede fakir
Onu iyilik bildim anlamadý ahmaklar
Önderim Muhamed’dir oyle bilecek özüm
Onu önder sayaný kardeþ görecek gözüm
Girdiðim cenderede bu olmuþtur son sözüm
Suratlarýna çaldým anlamadý ahmaklar
Mehmet Kýlýçel
Soðukdoðulu
Azgýn kavimlerin hiç görmezler helâkýný
Kur’an açýp okumaz gidermez merâkýný
Resûl’ü Ziþân’ýmýn en güzel ahlâkýný
Örnek olarak aldým anlamadý ahmaklar ...Þükrü Atay (Türkmenoðlu) hocama eþliðimden dolayý teþekkürlerimle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.