Ağlıyor Çanakkale
Garbýn canavarlarý ile dövüþenlere;
Þüheda gülþenleri saðlýyor Çanakkale;
Yedi veren gül gibi topraða düþenlere;
Bulut göz yaþý olmuþ, aðlýyor Çanakkale.
Türk’e kefen biçmeye yeltenen huysuzlarýn;
Önüne siper olduk kalleþ ve soysuzlarýn;
Býyýðý terlememiþ körpecik boysuzlarýn;
Acýsýyla canlarý daðlýyor Çanakkale.
Ay yýldýz gölgesinde, çelik nefesli onlar;
Namusu çiðnetmeyen Asým’ýn Nesli onlar;
Vatan için ölmeye dünden hevesli onlar;
Kandan þelale gibi çaðlýyor Çanakkale.
Ahlaksýz bir akýný orda eðlesin diye;
Milletimiz küffara baþý eðmesin diye;
Mabedime na mahrem eli deðmesin diye;
Boðazý yüreklerle baðlýyor Çanakkale.
Ehl-i iman ervahý meleklerle birlikte;
Ezel, ebet bir olmuþ, Mehmetçik’le dirlikte;
Fatih ile Atatürk Ayni cihangirlikte;
Sularý kaný ile yaðlýyor Çanakkale.
Vatana can adamýþ kahraman neferiyle;
Peygamber aguþunda cennete seferiyle;
Tarihlere sýðmayan emsalsiz zaferiyle;
Kutup yýldýzý olup, parlýyor Çanakkale.
Osman Bölükbaþý Dara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Bölükbaşı Dara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.