Günün Hangi vaktindeyim bilmiyorum Ayrýlýklarýn, en ayrýlýðýný yaþýyorum Sensizliði hangi lügatta arasam hep eksik Ah ile Vah ile geçiyor ömrüm...
Öyle doluyum ki Sensiz ben varla yok arasýndayým Ne gözümün yaþýný dindirebiliyorum Nede içimde ki yangýný söndürebiliyorum Varsýn yansýn bu dünya Umurumda deðil ki artýk...
Küskünüm iþte Sensiz doðan güneþe bile Gözlerim yaþlý, ellerim buz gibi Dalda ki son yapraktan farksýz umudum Uzaktan sevmek yakýyor canýmý Keþke, sende bir deneseydin sevebilirdin belki beni...
Þiir: Fuat ÝNCÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fuat.İncir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.