Yine mi geç kaldý kuþlar sevmek için uçmaya, kurudu sanki mor yamaçlý daðlardaki ceylanlarýn su içtiði pýnarlar, gül kokularýnda yaprak gibi titreþti özlemler, maviler bulutlara karýþtý buðulu hüzünlü yaðmurlu gözlerde, bazan gitmek istersin ya dumanlý bir dað baþýna ýssýz bir adaya ormanda küçük bir kulübeye böðürtlen dallarýnýn arasýna dinlenmeye deðil unutmak için, çýkmaz aklýndan gölgesi bile sevdanýn, atarsýn kendini güneþin battýðý yere çilingir sofrasýna, güzel olur yine de raký ve seni düþünmek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Çeçenoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.